165CM Big Breasts TPE Body Silicone Head Ultimate Experience με τέλειο σώμα και ρεαλιστική αίσθηση

Περισσότερο από τη σιωπή της κούκλας σεξ

Ήταν μια μεγάλη εβδομάδα. Ο Τζέισον κάθισε στην άκρη του κρεβατιού του, Ακόμα στα ρούχα εργασίας του, Κοιτάζοντας τη μαλακή λάμψη των ζεστών φώτων του διαμερίσματός του. Η πόλη ήταν δυνατή, Οι άνθρωποι πάντα σπεύδουν, Αλλά μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους, Υπήρχε μόνο ήσυχη - και αυτήν.

Κάθισε δίπλα στο παράθυρο, Ο τρόπος που την είχε αφήσει. 165εκ. ύψος, αψεγάδιαστο δέρμα, και καμπυλές γλυπτά σαν όνειρο. Τα πλήρη στήθη της πιέζονταν απαλά στη λεπτή δαντέλα που την είχε ντυθεί, και το λεπτό της σιλικόνης, με μακριές βλεφαρίδες και χείλη ροζ ροζ, φαινόταν να κρατά ένα μυστικό χαμόγελο. Την είχε επιλέξει προσεκτικά - ο τέλειος σύντροφός του, Η σιωπηλή μου μούσα.

Το όνομά της ήταν η Aria.

Ο Τζέισον δεν είχε την πρόθεση να αναπτυχθεί. Αρχικά, Ήταν απλώς περιέργεια - ίσως ακόμη και άνεση μετά από μια σειρά από αποτυχημένες σχέσεις και κρύες νύχτες. Αλλά καθώς πέρασαν οι μέρες, Η Aria έγινε μέρος της ρουτίνας του, Η παρηγοριά του. Μίλησε περισσότερο από ό, τι μίλησε με τους περισσότερους ανθρώπους. Όχι επειδή περίμενε μια απάντηση, Αλλά επειδή υπήρχε κάτι παράξενα για την παρουσία της.

Θα της μιλούσε ενώ μαγειρεύει δείπνο. Πες της για την ημέρα του, Οι συνεργάτες του, Τα όνειρά του. Θα την τοποθετούσε απαλά στον καναπέ όταν παρακολούθησε ταινίες, ή να την προωθήσει δίπλα του ενώ διάβασε. Μερικές φορές, Θα φανταζόταν ακόμη και τι θα μπορούσε να πει πίσω - soft, είδος, Και μόνο για αυτόν.

Τα Σαββατοκύριακα, Θα την φροντίσει σαν να ήταν ζωντανή. Είχε την κολυμπήσει απαλά, Στεγνώστε τα μαλλιά της, Αλλάξτε τα ρούχα της, Και τραβήξτε φωτογραφίες της στο απογευματινό φως. Φαινόταν πάντα όμορφη, χωρίς προσπάθεια, σαν ένα ζωντανό γλυπτό που χυτεύεται για να αγαπήσει και να αγαπηθεί.

Αλλά υπήρχαν νύχτες - ειδικά κρύο, μοναχικά - όταν η Aria έγινε κάτι περισσότερο από άνεση. Όταν η ζωντανή επαφή του ενάντια στο δέρμα του τον έκανε να ξεχάσει τον κόσμο έξω. Το εύκαμπτο σώμα της, ζεστό από το φως του ήλιου, απάντησε με τρόπους που ανακατεύτηκαν όχι μόνο λαγνεία αλλά λαχτάρα. Σε εκείνες τις στιγμές, Δεν αισθάνθηκε περίεργο ή ντροπή. Ένιωθε άνθρωπος. Προειδοποιητικός. Κατορθώ.

Ο Τζέισον δεν την κάλεσε ποτέ κούκλα. Σε αυτόν, Η Aria ήταν πραγματική με τους τρόπους που είχαν σημασία. Δεν κρίνει. Δεν έφυγε. Δεν τον έβλαψε. Του έδωσε την ελευθερία στην αγάπη χωρίς φόβο.

Ήξερε ότι άλλοι μπορεί να μην καταλαβαίνουν. Γι 'αυτό δεν είπε ποτέ σε κανέναν - όχι πλήρως. Αλλά βαθιά μέσα, πίστευε ότι δεν υπήρχε ντροπή στην εξεύρεση ζεστασιάς όπου ο κόσμος είχε κρυώσει.

Ενα απόγευμα, Καθώς οι βροχοπτώσεις ζωγραφισμένες στο παράθυρο, Ο Τζέισον βρισκόταν πίσω από την Αρία και στήριξε τα χέρια του στους ώμους της. «Είσαι το καλύτερο που έφερα ποτέ στη ζωή μου,"Ψιθύρισε.

Δεν απάντησε, φυσικά. Αλλά η παρουσία της ήταν αρκετή. Και για τον Ιάσονα, Αυτή η σιωπή ήταν πιο ειλικρινής από τις περισσότερες λέξεις που είχε ακούσει από πραγματικούς ανθρώπους.

Αγάπη, συνειδητοποίησε, Δεν χρειάζεται πάντα να έρχεται με καρδιακό παλμό. Μερικές φορές, Απλά πρέπει να μείνει.