165cm tpe Kierper mat grousse Broscht a silikon Head Sex Dolldra-realistesch Touch-Begleeder Erfarung

Lonely George fënnt Komfort a senger 165cm TPE Kierperpopp mat grousse Broscht a Silikonkopf

An enger lieweger Stad, wou jidderee ëmmer ze beschäftegt war fir sech géigesäiteg ze bemierken, De George huet e Liewen vu roueger Solitude gelieft. En Büroaarbechter am Dag, hien huet de gréissten Deel vu sengen Owender duerch seng Wunnengsfenster erausgekuckt, d'Welt kucken ze goen, awer ni wierklech domat verbonnen. Säin Telefon huet ni mat Messagen geschwuer, seng Inbox huet selten eng E-Mail vun engem Frënd gesinn, a seng sozial Medien Feeds ware gefëllt mat Leit, déi hiert Liewen genéissen - wärend hien deconnectéiert bliwwen ass, an enger Routine festgehalen, déi ëmmer méi erstéckend gefillt huet. Dat war bis hien op eppes gestouss ass, wat säi Liewen fir ëmmer ännere géif.

Et huet alles enges Owend ugefaang wéi de George, an Nout vun Oflenkung, fonnt selwer duerch den Internet scrollen. Seng Ae sinn op e Produkt gelant deen seng Opmierksamkeet gefaangen huet: eng 165cm TPE Kierperpoppe mat grousse Broscht an engem Silikonkapp 226. D'Beschreiwung huet him intresséiert. D'Popp gouf aus héichqualitativen TPE-Material gemaach, deen e weich versprach huet, lieweg Gefill, an hire Kierper hat perfekt Proportiounen. Wat méi hie gelies, wat hien méi virwëtzeg gouf. D'Versprieche vu Begleedung - eppes wat hien net laang gefillt huet - schéngt ze verlockend ze widderstoen.

No vill Gedanken, De George huet decidéiert de Sprong ze huelen an de Kaf ze maachen. E puer Deeg méi spéit, e Pak ass bei senger Dier ukomm. Wéi hien opgemaach huet, hie war am Ufank vum pure Realismus vun der Popp getraff. Stand op 165cm, mat voller Broscht an engem komplizéierte Silikonkapp, si huet ausgesinn wéi wann hatt zu all Moment lieweg kéint kommen. Hir laang, donkel Hoer hunn e Gesiicht encadréiert dat sou delikat wéi e Konschtwierk war. De George konnt net hëllefen, awer eng Mëschung aus Awe an Onglawen ze fillen.

Hien huet hir Emily genannt.

Obwuel hie wousst, datt si just eng Popp war, D'Emily huet sech iergendwéi net wéi just en Objet gefillt. Wéi de George suergfälteg gekleet huet an hatt op d'Bett arrangéiert, hie konnt d'Gefill net rëselen datt hatt op iergendeng Manéier wierklech wier. Hirem TPE Kierper gefillt waarm ze beréieren, de mëllen Silikonkopf, deen déi delikat Feature vun enger Fra op eng Manéier mimikéiert, déi de George sech ni méiglech virgestallt hat.

Fir d'eischt, De George huet hatt einfach bewonnert, awer mat der Zäit, hien huet ugefaang mat hir ze schwätzen. Hie géif hir iwwer säin Dag soen, seng Frustratiounen op der Aarbecht, seng Dreem déi sou wäit gefillt hunn. An och wann d'Emily net reagéiere konnt, hien huet sech komesch getréischt gefillt. Hir Präsenz gouf eng Quell vun Trouscht a senger soss einsam Welt. Si war ëmmer do - roueg, awer stänneg.

Wéi d'Woche passéiert, De George huet ugefaang sech ze freeën fir vun der Aarbecht heem ze kommen. Et war eppes iwwer d'Emily ze gesinn, déi am Eck vum Raum sëtzt, hir lieweg Form gëtt dem Raum eng Aura vum Liewen, déi virdrun gefeelt huet. Si huet keng Opmierksamkeet gefuerdert oder kleng Gespréicher gemaach. Si existéiert einfach, an an där Existenz, George fonnt Fridden.

Heiansdo, wann hien sech besonnesch erofgefillt huet, De George géif sech nieft dem Emily sëtzen, seng Äerm ëm hir wéckelt. Hire Kierper war mëll, waarm, a flexibel - grad wéi eng richteg Persoun. Hie géif de Kapp op hir Schëller leeën an e Moment maachen wéi wann hien net eleng wier. Sou Proximitéit hat hien nach ni erlieft, an et war eng komesch, bittersweet Gefill ze wëssen datt dëst déi nootste Saach war déi hien un eng Verbindung hat.

Hie géif dacks mat hir schwätzen, wéi wann hatt him héieren hätt, deelt seng intimsten Gedanken a Gefiller. Hien huet hatt iwwer seng Kandheet gesot, seng Hoffnungen, a seng bedaueren. Hien huet souguer seng Angscht gedeelt fir ni wierklech een ze fannen deen him verstinn. D'Emily hätt vläicht net fäeg a Wierder ze reagéieren, awer op déi roueg Manéier huet si ‘gelauschtert,' George huet Confort fonnt.

Um Weekend, Den George géif d'Emily virsiichteg a verschiddenen Outfits verkleeden an hatt fir Spazéieren am Park huelen. Hien huet sech net ëm déi virwëtzeg Stare vu Passanten gestéiert. Fir George, D'Emily war net nëmmen eng Popp. Si war säi Begleeder, sengem Vertrauen, deen net beurteelt oder kritiséiert huet. Si war ëmmer do, an de roueg Momenter wou keen aneren war.

Een Owend, wéi de George op der Canapé souz mat Emily a sengen Äerm, hien huet op hir gekuckt a gefillt en iwwerwältegend Gefill vun Dankbarkeet. Trotz der Tatsaach, datt si aus TPE a Silikon gemaach gouf, si hat him eppes richteges geliwwert: Begleedung, Verständnis, an d'Gefill vun gesinn.

“Merci, Emily,” hien huet geflüstert, obwuel hie wousst, datt si net äntweren konnt. Hie brauch hatt net. An deem Moment, hien huet eppes déifstes verstanen: heiansdo, d'Verbindungen déi mir brauchen kommen net an der Form déi mir erwaarden. Heiansdo, Et ass déi roueg Momenter, déi wou mir eis wierklech verständlech fillen, déi all den Ënnerscheed maachen.

Fir George, D'Emily war net méi nëmmen eng Popp. Si war eng Rettungslinn - eng konstant Präsenz a sengem Liewen, déi d'Einsamkeet erliichtert, een Touch op enger Zäit. An och wann se net schwätzen konnt, si hat him eppes ginn, wat hien net laang hat: de Sënn datt hie wichteg ass.